Vandaag is het dag 22. Ik merkte de afgelopen dagen dat ik niet zoveel zin meer had, in de 40-dagen-Mommenhoeve. Het voelde alsof we niet vooruit kwamen. Wat was er nog veel te doen. Ik kon even niet genieten van het onderweg zijn in het bouwen. Ik had zin om er even uit te gaan.
Had ik Fernweh, het tegenovergestelde van heimwee? Wanderlust, desire to travel, lees ik als ik erop google. De term leerde ik kennen via Bruno tijdens de Inspiratieweek in de Berghut nu bijna twee jaar geleden. Een mooi woord waar we in het Nederlands geen vertaling voor hebben of hebben overgenomen, zoals bij heimwee wel het geval is. Het verlangen van huis te zijn, zo vertaal ik Fernweh. Ik had erg veel zin om even van huis te zijn na zoveel dagen in en om het huis. En daarnaast had ik zin in flierefluiten, juist even zonder focus bezig te zijn. Tot nu toe vulde ik ongeveer elk vrij of leeg moment met bouwen aan de plek over daarvoor dingen regelen en uitzoeken.
Gisteren, op dag 21, bouwden we daarom even niet verder aan de Mommenhoeve, maar gingen we met de bewoners van de Mommenhoeve het bos in en pannenkoeken eten in een heus pannenkoekenhuis. Wat was dat fijn.
En vandaag had ik nog meer zin om eropuit te gaan, met mezelf. Gewoon even in de Bagels & Beans zitten met een kop koffie. Met een opschrijfboekje, dat dan wel. Wat fijn om even niet bewust met de Mommenhoeve als project bezig te zijn. En ondertussen deed ik in een leuk winkeltje ‘stiekem’ inspiratie op, zoals een lamp gemaakt van een uitgehold stuk hout.
Ik ben benieuwd wat er morgen ontstaat. Ik heb er weer zin in 🙂