Vandaag was het eindelijk zover. Ik had een afspraak bij de nieuwe kapper om de hoek. Een paar weken geleden gluurde ik door de ramen naar binnen en werd blij verrast door de mooie natuurlijke inrichting. Daar wilde ik wel eens naartoe. Mijn haar was ook al weken aan een knipbeurt toe, dus liep ik deze week naar binnen om een afspraak te maken.
Na het openen van de glazen deur en het ophangen van mijn jas, kwam er een jongedame naar me toe om te vragen of ik een afspraak had en op welke naam. Ze begeleidde me naar de wasbakken om mijn haar te wassen. Nadat ze me had geïnstalleerd voor een spiegel vertrok ze naar boven. Even later kwam er een dame naar beneden naar mij toe gelopen. Blijkbaar ging zij me knippen. Ze vroeg hoe ik het wilde. Ik gaf aan dat ik er graag weer een model in wilde hebben en graag van haar expertise uit wilde gaan: wat zou mij goed staan? Ze keek naar m’n gezicht en mijn kruinen. “Je hebt een vrij vierkant hoofd dat overal even breed is.” Ik was altijd in de veronderstelling geweest dat ik een heel rond hoofd had vanwege mijn bolle wangen. “Het is mooi,” ging ze verder, “als je hoofd ovaal uitkomt”. Ze legde uit hoe dat zou kunnen. Dat leek me wel wat. Ook het benutten van mijn kruin en het zo natuurlijk mogelijk laten vallen van mijn haar, zodat ik het ’s ochtends niet in één of ander onmogelijke kapsel zou hoeven föhnen. Al knippend legt mijn nu al favoriete kapster uit dat ze de lokken niet recht afknipte maar in een soort zaagtanden (dat liet ze zien, dit woord bedenk ik er nu voor).
Mijn kopje koffie stond inmiddels koud te worden en ik vroeg haar hoe ik dat nu moest doen met die koffie. Toen stopte ze even met knippen en liet mij rustig mijn koffie opdrinken en ging er gezellig naast zitten. We kletsten wat over hun nieuwe locatie en over hoe graag zij wilde dat een kapperbezoek een uitje was. En dat was het. Met deze persoonlijke aandacht en het echt onderzoeken wat iemand wil en welk kapsel bij iemand past.
De kapsalon gaat niet met modetrends mee. “Als korte pony’s in zijn en deze staan je niet, ziet het er echt niet uit.” Ze vind het veel belangrijker dat een kapsel bij iemand past, het plaatje compleet maakt. Een kapper met een visie, een mensgerichte visie. Ik verwonder me erover dat deze kapperervaring zo bijzonder was. Elk vak kun je natuurlijk vanuit een visie vormgeven. Als laatste knipte ze steunharen met een schaar die leek op een uitdunschaar, maar dit niet was. Deze kortere haren zouden er voor zorgen dat m’n andere haren wijder zouden staan, ze zouden ze ondersteunen. Ik wist niet dat mijn haar zoveel volume zou kunnen hebben en dit zonder föhnen en gel!