Skip to main content
generatieleren

vernieuwingsenergie

By 27 februari 2009april 28th, 2021No Comments

Vandaag was ik op pad met Aart Bontekoning. Hij gaf een workshop over generaties in organisaties voor ongeveer zeventig HR-medewerkers van aan groot bedrijf. Na een inleiding over generaties en de evolutie die een nieuwe generatie op natuurlijke wijze teweeg brengt, gingen de generaties in groepjes uiteen. Elke generatie kreeg twee vragen mee. Tijdens de presentaties waren er drie dingen die mij raakten.

Iemand van de protestgeneratie (geboren tussen 1940 en 1955) kon moeilijk benoemen waarin hij wijs was. Hij gaf aan dat dit kwam doordat hij het moeilijk vond zichzelf als wijs te zien. Hier verwonderde ik me over. Voor mij was hij onomstotelijk een erg wijs man!

Een man van de X-generatie (geboren tussen 1955 en 1970) riep tijdens het verhaal over de generatie Einstein (geboren na 1985) uit dat die dan maar snel de organisatie moesten binnenstromen om de organisatie te helpen vernieuwen. Wat mij daarin vooral raakte was het over het hoofd zien van de vernieuwingskracht van de jonge professionals die nu in de organisatie werken. Moeten zij (wij) zich meer laten zien?

Heel bijzonder vond ik het om deze jonge professionals van de pragmatische generatie (geboren tussen 1970 en 1985) te zien popelen om dingen te vernieuwen. Ze hadden een lang lijstje van dingen die ze wilden vernieuwen. Ik voelde dat iets hen heel erg tegen hield. Ze noemden een veilige leeromgeving als belangrijke voorwaarde om te kunnen vernieuwen. Een collega noemde dit ‘het systeem’. Daarnaast wilden deze jonge professionals niet op details gecontroleerd worden maar op het resultaat van hun werk. Ik ben nieuwsgierig naar wat hen tegenhoudt en hoe ze hun ideeën aantrekkelijk kunnen presenteren en het gesprek met andere generaties aan kunnen gaan.

Leave a Reply