Woensdag zag ik bij de drukker hoe de eerste kant van m’n boek gedrukt werd. Het voelde bijzonder om een hele stapel papier met mijn boek erop uit de drukpers te zien komen. Zo mooi en ook zo eigen, waardoor het bijna gewoontjes voelt.
Dit was dan ook waar ik de afgelopen weken naar toe had gewerkt en dit was een logisch gevolg. Terug in de trein naar huis met een aantal drukvellen om thuis te laten zien naast me, realiseerde ik me hoe bijzonder het eigenlijk is.
De kracht van avontuur
Ruim 2,5 jaar geleden heb ik ja gezegd tegen mijn avontuur van het maken van dit boek en nu heb ik dat ‘gewoon’ gedaan. En wat was het een avontuur. Het boekavontuur bleef tot het laatst aan toe spannend. Zo hield m’n laptop hield er in maart mee op en kreeg ik die niet meer aan de praat. Ik moest het boek toen ik het precies helemaal opgemaakt had, helemaal opnieuw in het programma zetten, omdat ik ik een verkeerd formaat had ingesteld, oeps. En de kosten bleken op het laatst onverwacht hoger te zijn, hoe moest ik daar nu weer mee omgaan? En de op de dag dat ik alles rustig door wilde lezen om vooral te genieten van het boek en de laatste foutjes eruit te halen, bleek ik nog helemaal niet tevreden over een aantal stukken. Met enige frustratie ging ik ermee aan de slag totdat ik tegen elke pagina een volmondig ‘ja’ kon zeggen.
Uitdaging en moeiteloosheid
Naast deze mooie uitdagingen 🙂 ervoer ik ook veel moeiteloosheid. Zo was er veel ruimte om uren en uren aan m’n boek te werken. Er was een prachtige Dag van de Moeiteloosheid waar ik me overdonderd voelde door de geweldige reacties op m’n verhaal van het boekavontuur. Man Lars en redacteur Marja waren er om woord voor woord alles door te lezen op fouten. De drukker nam alle tijd om samen met mij alle foto’s helemaal mooi en drukklaar te maken.
En Lars hielp me bij de uitdagingen herinneren aan wat hij daarover net in m’n boek gelezen had! Tot het laatst kon ik alle mooie inzichten proberen toe te passen in de dagelijkse ‘hobbels’ op m’n pad.
Het boek is gedrukt
En toen was het boek ‘opeens’ klaar en zag ik een hele stapel vellen met pagina’s van m’n boek erop uit de drukpers rollen. De teksten, de gedichtjes, de natuurfoto’s, de portretten. En nu ben ik reuze nieuwsgierig hoe het er straks als boek uit ziet. Volgende week komt er een vrachtwagen kilo’s boeken brengen. Ik kijk er naar uit.
