Na vier weken vakantie is er het nieuwe jaar. Een jaar vol mogelijkheden, vol nieuwe kansen. Bij het begin van een nieuw jaar lijk je opnieuw te kunnen beginnen, opnieuw te kunnen kiezen, er iets te van gaan maken in dit nieuwe jaar. Leuk!
Meteen slaat naast het enthousiasme ook de twijfel toe: wat dan? Wat wil ik komend jaar doen, waar wil ik iets van gaan maken? Vanuit de toekomst kijk ik naar het heden: waarom doe ik eigenlijk wat ik doe en wat doe ik precies? En waarom eigenlijk?
Al snel brengen deze vragen me naar het ontdekken van een rode draad in de dingen die ik doe, in de dingen die ik leuk vind. Op zoek naar de rode draad als houvast voor de toekomst, als richting, om gemakkelijker keuzes te kunnen maken, om voor anderen herkenbaar te zijn. Als snel zit ik in een analytisch proces om deze rode draad te beredeneren. Gevoel en drijfveren dobberen af en overpeinzingen vliegen aan.
Het zoeken van de rode draad voelt als ergens voor moeten kiezen, me daarin specialiseren en daarop expert en herkenbaar worden. Maar hoe doe je dat als je een generalist bent? Hoe kun je ergens voor gaan, zonder je te specialiseren en open te blijven staan voor nieuwe mogelijkheden? En waarom wil ik eigenlijk een rode draad vinden?
Voorlopig kies ik voor de spreuk van Loesje zijn: “neem je niks voor en doe van alles” en wie weet kom ik mijn rode draad wel tegen dit jaar.