Janne ontmoet ik voor het eerst op haar afscheidsfeestje voor haar wereldtoer. Ze verzamelt al jaren mooie momenten, vooral in de trein, en toert nu de hele wereld rond om mooie momenten van vele verschillende mensen te verzamelen. Ze is nieuwsgierig naar de verschillen per land en werelddeel én naar het reizen: helemaal alleen de wereld over.
Met de term hoogbewust heeft ze niet zoveel. Het lijkt op hoogbegaafd en hoogsensitief. Ze heeft sowieso niet zoveel met labels. Ze schaart zichzelf niet in de categorie. Hoogbewust zou je volgens haar kunnen zien als de manier waarop je de wereld waarneemt. Pionieren gaat voor haar over doen. Van ‘buitenaf’ gezien zou je kunnen zeggen dat pioniers ‘het anders willen doen dan de rest’. Dat is volgens Janne echter niet wat pioniers drijft of waar ze zich mee identificeren. Het is ‘gewoon’ het resultaat van wat ze doen. Als het gaat over Janne als pionier reageert ze: “Mij een pionier noemen? Ik doe gewoon m’n eigen ding”.
Janne is het gewoon gaan doen. Ze reist de wereld over om mooie momenten te verzamelen en mensen te raken, omdat ze ontdekte dat ze daar heel erg blij van werd en iets mee in beweging zette. Elk keer als iemand een voor hem of haar mooi moment tekent, is dat ook weer een mooi moment. “Het gaat om waarderen van wat waardevol is, van dat wat je hebt mogen ontvangen”. Het was dan ook een fantastische ervaring voor haar toen iemand die in eerste instantie niets wilde tekenen omdat hij geen mooie moment had meegemaakt, na een paar minuten naar haar toekwam en zei dat hij toch wil tekenen, omdat hij zich iets moois herinnerde. Dat is waar ze het voor doet.
“Wat er in zo’n interactie gebeurt is zo waardevol. Dat wil ik delen”. En dat doet ze op haar blog en via Twitter en Facebook. Iedereen kan aan haar initiatief bijdragen. Bijvoorbeeld door haar aan contacten en slaapplekken in een land te helpen, haar een dag reizen cadeau te doen of mooie-momenten-kaarten te kopen. Daarnaast verzamelt ze nu een team van mensen om zich heen dat haar vanuit Nederland ondersteunt tijdens haar reis. Het is nogal hectisch om elke 5 dagen van land, cultuur en mensen om zich heen te wisselen, via ‘couchsurfing’ te logeren, waardoor ze ook ’s avonds sociaal bezig is, en ondertussen haar volgende plek, reizen en mensen te regelen. En dit allemaal naast het mooie momenten verzamelen en daarover schrijven.
Bij andere pioniers ziet Janne een gidsfunctie. Bij zichzelf niet zo. “Die heb ik natuurlijk wel”, vertelt ze. Haar uitgangspunt is dat mensen dat wat ze biedt zelf ontdekken. Ze nodigt mensen heel open uit een mooi moment te tekenen en ze mogen dan zelf kiezen of ze willen ervaren wat dat met hen doet. Janne vindt het erg belangrijk dat de ander helemaal vrij is. Als kind ontdekte ze dat beelden van anderen over haar en andersom nooit klopten. Ze besloot toen om helemaal zichzelf te zijn. Je aanpassen had in haar ogen geen zin. Het klopte toch nooit helemaal. “Dan kun je maar beter gewoon helemaal jezelf zijn”. Wel zou ze graag nog wat liever voor zichzelf zijn: “Dat ik niet alles moet wat ik bedenk.”
Een vraag die haar bezig houdt is: “In hoeverre laat je dingen gebeuren en in hoeverre ga je er recht op af?” De vraag die daar voor haar mee samenhangt is wat de waarde van een doel is waar je naartoe werkt. Zo wilde ze 1000 momenten per continent verzamelen. Na een paar weken reizen en verzamelen stopte ze met tellen omdat ze het gevoel had dat het wel goed kwam met het doel en het haar daar uiteindelijk niet om ging. De waarde van het doel was dat het triggerde. Het gaf haar energie. Het doel zette haar en haar omgeving in beweging waardoor er dingen konden gaan gebeuren. Het doel was daardoor voor haar meer een beginpunt van waaruit ze dingen kon laten gebeuren, dan iets waar ze naartoe werkte.
Hoogbewust noemt ze zichzelf niet, een pionier ook niet. Op de vraag “Volg jij je eigen pad?” is haar antwoord een volmonding “Ja! Ik heb de drang om mezelf te volgen”.
Meer informatie over Janne en haar wereldtoer vind je op de website Seize your moments.