Twee dagen na de lezing van NieuwsgierigerWijs had ik de tijd voor mijn jongste zoon Mick (3 jaar). Ik besloot om naar het Hertenkamp te gaan. Daar aangekomen mocht hij kiezen wat we zouden doen.
Hij wilde de kant van de zandbult op en ik had allerlei gedachten over wat we daar zouden kunnen doen: schommelen, klimmen, een hut maken. Toen we bij de zandbult aankwamen bleek hij vooral geïnteresseerd te zijn in de mieren die er rondliepen. Hij was er door gefascineerd en nieuwsgierig naar waar nog meer allemaal mieren waren. ‘Zijn hier ook mieren?’, vroeg hij steeds. We liepen een heel stuk en keken op verschillende plekken of daar ook mieren waren.
Normaal was ik geneigd om te zeggen: ga maar schommelen of zullen we dit doen en dan vulde ik in wat we zouden kunnen gaan doen. Nu liet ik hem kiezen en volgde ik hem. Ik vond dat verrassend leuk! Het verbaasde me eigenlijk hoe erg ik dat doe, alles vooraf al invullen.
Sonja en Mick, I FOLLOW – verhaal 7
