Vandaag op dag 10 heb ik eindelijk een kwast in m’n handen gehad en verf op een deurpost gesmeerd! Daar keek ik al een tijdje naar uit en het was erg fijn dat nu ook echt te doen, gewoon verven, meters maken.
De afgelopen dagen hebben we, naast veel aandacht voor de grieperige Sven, die nu weer bijna helemaal fit is, ook tussendoor nog aan de Mommenhoeve kunnen bouwen:
- zaterdag de vandaag geschilderde deurpost geschuurd
- familie en vrienden gemaild om te komen helpen klussen in de klusweekenden (of daarbuiten),
- een klusmiddag gepland voor onze collega’s van Organisatie van de Toekomst: 11 maart
- de eerste takken in de grond gestoken voor een wilgenschutting,
- het aftimmeren aan de oostkant van de voorschuur afgemaakt,
- een overzicht van klushulpklussen gemaakt, waaronder ook een kampvuurzitje maken in het notenbos van een notenboom, hoe cool is dat!
Vrijdag en zaterdag kwam Isabel naar de Mommenhoeve om er even uit te zijn. Ik zag haar met een emmer hout naar de pipowagen lopen en dacht: wauw er zit gewoon iemand in onze tuin aan een monografie over Monnikspeper te werken (een kruid waar ze heel nieuwsgierig naar is en voor haar opleiding fytotherapie aan werkt), wat gaaf. Alsof ik me opeens bewust werd dat een droom werkelijkheid aan het worden is, een heel bijzondere ervaring.