In maart stuurde Nel me een mailtje waarin ze vroeg of ik op expeditie wilde komen naar de inspiratieweek in hun Berghut. Of ik open stond voor dit ‘open ding’ stond erbij. En dat was precies wat me meteen aansprak: open, geen programma, zonder verwachting, laten ontstaan. Daar moest ik heen, dat was voor mij gemaakt. En zo zat ik half juni rond een kampvuur in Oostenrijk op expeditie bij de inspiratieweek met deze bijzondere mensen:
Foto: Bruno van den Elshout
Met de trein was ik erheen gereisd, starend uit een raam, voor het eerst als moeder zo lang alleen van huis. De treincoupé waarin ik m’n reis begon liet me meteen al zien waar de week over zou gaan:
En de kaart die Anchelle voor me trok gaf er woorden aan: “Zie alleen maar liefde”. En dat bracht de week, liefde. Het was bijzonder om met zoveel verschillende mensen bij elkaar te zijn en uitgenodigd te worden voorbij gedrag te kijken en iedereen te zien. Een geweldige inspiratiebron hiervoor was Roswitha bij wie we met z’n allen op bezoek gingen. Ze heeft haar eigen school opgericht, leeft met heel veel aandacht en ziet iedereen echt. En met haar ambitie om burgemeester te worden als eerste vrouw, niet in de gemeente opgegroeid én gescheiden, baant ze een nieuwe weg in haar dorp.
Naast de inspiratie door de vele verschillende mensen die er waren, bracht de Berghut vooral helderheid. Het was bijzonder om deze werking van de Berghut al ver voor ik er daadwerkelijk was te ervaren. In de week ervoor en in de trein werden dingen helder, m’n harde schijf werd als het ware gedefragmenteerd. Zo ontdekte ik weer eens hoe graag ik mensen bij elkaar breng, ook voor Expeditie Hoogbewust. En dat ik dan graag een context creëer waardoor het echt ergens over kan gaan, dat wat belangrijk is op dat moment als vanzelf ontstaat, een context die verdieping biedt, verbinding, persoonlijke groei en plezier. Daar word ik blij van.
En ook tijdens de week werden dingen scherper. Al wandelend met Nel en Bruno ontdekte ik dat m’n expeditie gaat over het stellen van vragen en niet over het vinden van antwoorden. Nel omschreef het mooi in haar herinneringen aan de inspiratieweek over mij:
“Zij is op expeditie. Eigenlijk altijd. Bij haar expedities staat niet de eindbestemming centraal, maar de reis. En niet de antwoorden, maar de vragen.“
Ergens stap ik steeds weer in de valkuil om antwoorden te willen vinden, vooral omdat ik het gevoel heb dat ik die moet hebben op vragen van anderen, als een expert. Het voelt heel vrij om ‘gewoon’ op expeditie te zijn met allerlei vragen in m’n rugzak, zonder daarop een antwoord te hoeven vinden, m’n ervaringen onderweg te delen en mensen mee te laten reizen.
Een vraag die tijdens de week ook weer op kwam was “Hoe kom ik voorbij het labellen van ‘hoogbewusten’ en bij de essentie van het project?”. Vooral André en Janneke zetten me hierover weer aan het denken door het delen van hun bezwaren en vragen hierbij. Een nieuwe perspectief ontstond vervolgens in gesprek met Bruno. Hij zei: “Ik vind het niet interessant om te weten of iemand wel of niet hoogbewust is. Het is interessant wat diegene daarmee doet.” Nils sprak ik eerder al over ‘hoogbewust doen’. Het gaat mij er niet om of mensen hoogbewust zijn of niet. Wat ik interessant vind zijn mensen die nieuwe paden bewandelen en vooral hoe ze die nieuwe paden bewandelen en wat ze ontdekken.
Voor het delen van wat de expeditie tot nu toe heeft gebracht was ik nog op zoek naar een vorm. Een boek leek het te gaan worden, maar hoe die eruit zou gaan zien wist ik nog niet. De vorm hiervoor ontstond terwijl ik alle interviews doorlas op een terrasje bij een ‘Kaffee mit Kuchen’. Ik ontdekte dat de verschillende mensen die ik had gesproken het over vergelijkbare dingen hadden en daarin als het ware op elkaar voortbouwden. Zou het niet gaaf zijn om deze mensen zonder dat ze elkaar hadden gesproken met elkaar in dialoog te laten gaan? En die dialoog dan voort te zetten, met elkaar en met nieuwe mensen?
Tijdens de focusweek die ik begin augustus organiseer, ga ik ervaren hoe het is om m’n aandacht hier een week lang op te richten: het schrijven van deze dialoog als boek.