Met haar dochter Tara (11 jaar) zou Karin naar de open avond van de Middelbare Vrije School. Toen zei haar jongste dochter Devi (5 jaar): ‘ik wil ook mee, want ik wil ook Tara’s nieuwe school zien!’ Omdat het om 18 uur begon, leek dit Karin geen probleem en besloot ze haar jongste dochter daarin te volgen. Zo ontstond een gezinsuitje, want ook vader Bart ging spontaan mee.
Toen ze daar aankwamen stonden er leerlingen buiten te smeden in een open vuur. Devi was direct gefascineerd door het licht van het vuur op deze donkere januari-avond, het gloeiende metaal en het harde geluid van de slagen van de smeedhamer. Ze vroeg wat ze aan het doen waren en Karin legde het haar uit.
Binnen kregen ze een plattegrond en verdeelden zich in twee groepjes: Tara ging met haar vader een muziekles volgen en Devi en Karin gingen de school verkennen. Devi wilde meteen de plattegrond en liep daarmee in haar handen door de school. Karin volgde haar:
‘We hebben hele afstanden afgelegd door de school, trappen op, onder trappen door en zo de school verkend. Niet de leraren en het les- en open avondprogramma, maar de sfeer, schilderijen en spontane ontmoetingen heb ik ontdekt. En ik heb de interesses van mijn dochter mee mogen ervaren. Uiteindelijk kwamen we bij het handenarbeid lokaal en daar zagen we, nadat we van alles hadden gezien, een plank met alle stadia van het proces van het smeden van een mes. Devi vroeg: ‘Wat is dat?’. Dus ik refereerde aan het smeden wat we buiten gezien hadden. Ik legde uit dat je door het ijzer warm te maken en erop te kloppen een vorm kunt maken. Toen wilde Devi weer terug naar Bart en Tara en ging ik met Tara mee en ging Bart Devi volgen. Thuis bleek dat ze Bart haarfijn had uitgelegd wat de stadia van het smeden van een mes zijn! Het fascineerde ons toen bleek dat ze dat dus feilloos kon reproduceren.’
>Door het volgen van haar dochter heeft Karin de school door haar ogen gezien, zoals de verstophoekjes waar ze anders aan voorbij gelopen zou zijn. ‘Omdat ik het smeedproces al eens had gezien zou ik er aan voorbij gelopen zijn. Nu werd ik me bewust van het bijzondere proces en was ik blij verrast dat dit zo mooi rond kwam met de messen in het handenarbeid lokaal.’
Karin & Devi, I FOLLOW – verhaal 4