Skip to main content

door Marloes Koning en Saskia op de Weegh

Vlakbij het danscentrum in Utrecht waar Soosan aansluitend les zal geven, ontmoeten we elkaar in een eetcafeetje. In Enschede hebben we Soosan leren kennen als onze moderne dansdocent bij Arabesque productiegroep voor moderne dans. Toen we met de passie-interviews startten dachten we meteen aan haar, aan onze bevlogen dansdocente.

Wat is een passie? Voor Soosan is een passie dat je ergens naartoe ‘beweegt’, dat niets je tegenhoudt, een drive, jezelf helemaal laten gaan, barrières van angst en twijfel overwinnen, ergens van houden, ‘deep love’.

Soosan heeft altijd van bewegen gehouden. Ze is geboren in Engeland. Als klein kind vond ze de musicals van haar moeder erg interessant. Ze mocht vaak mee. “That environment was around me en influenced me.” Naast haar moeder zijn de muziek in het tv programma Top of de Pops en haar docent ‘speech & drama’ op de lagere school die ook van dansen hield, haar grootste inspiratiebronnen geweest om te dansen. “Dance came from music.” Als 7-jarige maakte ze naar aanleiding van het tv-programma al dansen die ze aan haar ouders liet zien, ‘in front of the living room door’. Opmerkelijk genoeg hadden haar danslessen minder invloed. Daar ervaarde ze competitie. Passie en competitie gaan voor Soosan niet samen.

Haar passie is het creëren van dans, van moderne dans. Dansen, het bewegen, vindt ze heerlijk. Ze noemt het ‘sing with your body’. Dansen geeft haar positieve energie. Het creëren noemt ze ‘happening in the moment’.

Waarom moderne dans? Moderne dans heeft ‘expressive possibilities’ en is ‘more inward, introspective and poetic’. Ook vindt Soosan moderne dans meer een kunstvorm dan andere dansvormen. Het heeft meer de mogelijkheid van creëren. Ze leent trouwens graag van andere dansvormen die ze gebruikt in haar eigen creaties.

Het volgen van haar passie is niet eenvoudig, een moeilijke weg. Je zult er nooit rijk van worden, zegt ze. Een onveilige weg, wat haaks staat op haar behoefte aan veiligheid. Maar haar drive is groter dan haar angst. Het geeft haar zoveel terug. Het geeft haar ‘excitement’, het realiseren van iets wat buiten woorden en materialisme ligt, het gaat over ‘being’ (zijn), over ‘out-of-control’ en over ‘feel alive’. Natuurlijk is dit niet continu het geval. Er zijn restricties, zoals tijd, de betrokken mensen en vooral ook de eigen verwachtingen.

Ze haalt haar voldoening uit het zien van het uiteindelijke optreden door de dansers, dat het wordt gecommuniceerd. “It is speaking”. “Dan is het daar, op dat moment, dan voel ik me één met wat ik doe, een moment van ‘being’.”

Voor de uiteindelijke performance is het publiek belangrijk, omdat Soosan de dans wil laten communiceren naar een publiek. “It needs to be received”. De meningen van het publiek zijn echter niet belangrijk. Ze wil alleen begrijpen hoe het werk wordt ontvangen. Hiervan kan ze leren.

Als belangrijk voor Soosan om haar werk te kunnen maken, noemt ze de personen die haar steunen. Haar man heeft haar passie altijd gesteund. Hij steunt haar op momenten dat dat nodig is zoals bij een bizar werkschema en in financiën. Ook haar collega’s met dezelfde visie, waar ze mee samenwerkte tijdens bepaalde projecten, hebben haar enorm geholpen. ‘Collecting the goal’ en ‘a network of energy’. Hun steun hielpen haar om zich niet alleen te voelen in het grote bos van de danswereld. Stichting Danscentrum Utrecht is daar een goed voorbeeld.

We dwalen af naar Arabesque, de moderne dansvereniging waar we Soosan van kennen en we zelf hebben gedanst. Ze geeft daar nog steeds les. Nog steeds gaat ze elke week met de trein van Rotterdam naar Enschede om studenten techniek- en choreografieles te geven. Zij heeft ons kennis laten maken met moderne dans en ons hierin geïnspireerd. Arabesque bestaat dit jaar 15 jaar, het derde lustrum van de vereniging. Ter plekke creëren we ideeën en manieren om een dans mogelijk te maken met oud-leden en de leden van nu. Soosan kan niet stoppen hierover verder te denken en praten. Een heel mooie uiting van haar drive.

Ondanks dat haar vader haar danscarrière niet heeft aangemoedigd “when do you get a real job?”, heeft Soosan haar passie altijd gevolgd. Ze wilde alleen maar meer dansen en het beter leren en nog steeds is ze niet uitgeleerd in het creëren van de meest prachtige moderne dansen.

Het is moeilijk de passie die Soosan uitstraalt, in woorden te vatten. Zoals Soosan zelf zeg: “You can never describe an experience. It is never enough to tell.” 

Leave a Reply